Масква ўжо стварала ДНР / ЛНР — атрымалася КНДР
У гісторыі няма і не было прыкладаў, каб па «братэрскай» дапамозе Масквы насельніцтва краіны, якой гэтая дапамога была аказана, стала жыць лепш
Горш — досыць. Гэта значыць заўсёды
За пяць дзён да вялікай вайны на карэйскім паўвостраве, у чэрвені 1950 у Маскоўскай канцэртнай зале імя Чайкоўскага выступаюць артысты Пхеньянскага мастацкага тэатра.
Падзея не шараговая. Газета Весткі на наступны дзень паведамляе:
«З вялікім поспехам былі выкананы«Кантата пра Сталіна»А.В. Аляксандрава і «Песня пра правадыра карэйскага народа Кім Ір Сена».
Рэпертуар знакавы.
Апошнія тры гады жыцця савецкага правадыра і першыя гады паўночнакарэйскага правадыра пройдуць пад адной зоркай. І імя гэтай зорцы «грамадзянская» вайна ў Карэі 1950-1953 год.
Вядома ж, ні адным гукам прапагандысты Крамля не згадваюць, што няма ніякага Кім Ір Сена, правадыра КНДР, а ёсць капітан савецкай арміі Кім Сон Чжу.
Імя, і прыстойную легенду «ўслаўленаму партызану Кім Ір Сену» злажылі і раскруцілі ўжо ў Маскве, пасля таго як у 1940. будучы «вечны прэзідэнт» (пасмяротны тытул Сонцападобны), абгрунтаваўся пад Хабараўскам, у пяхотным вучылішчы.
Кім ажаніўся ў Савецкім Саюзе. Савецкія афіцэры называлі яго жонку Верай.
У лютым 1942 ў яго нарадзіўся сын, які на рускі манер называўся Юра (будучы Кім Чэн Ір). Другога сына назвалі Аляксандрам. Але хлопчык у тры гады зроду, патануў. Яшчэ праз два гады памерла «Вера».
У жніўні 1945-га маладога Кіма прывезлі з Масквы ў Пхеньян. Пераапранулі ў форму афіцэра савецкай арміі і прызначылі «нацыянальным правадыром». З ім было каля 40 карэйскіх партызан. Усе ў форме савецкіх салдат.
Ветлівыя, зялёныя человечики, з раскосымі вачыма, прыкладна такімі ж, якія зараз лыпаюць з дула танка ў раёне Дебальцево.
Так Масква стала рыхтаваць «грамадзянскую» вайну ў Карэі.
Ну нешта накшталт звяржэнне сеўльскай хунты, на чале з «фашыстам», абраным на выбарах, Лі Сын Манам.
Яму дасталася разгромленая японцамі дзяржава, у якім былі агрызкі дэмаралізаванай арміі, і абсалютна не было ні аднаго самалёта або танка. У адрозненні ад поўначы, куды Масква перакінула магутны арсенал лёгкага і цяжкага ўзбраення.
Як там у Пушкіна: «Нешта чуецца роднае ў доўгіх песнях фурмана».
Вам так не здаецца?
Тады чытаем далей.
Пасля Другой сусветнай вайны карэйская паўвостраў быў падзелены паміж поўначчу, са сталіцай у Пхеньяне, і поўднем — сталіца Сеул.
З празаходнім лідэрам, выпускніком Гарварда Лі Сын Манам па адзін бок, і прасавецкія Кім Ір Сэнам, з яго адзіным у жыцці універсітэтам — гурток марксізму-ленінізму.
Абедзве краіны не прызнавалі адзін аднаго.
Мікіта Хрушчоў, будучы старшыня Савета міністраў СССР і першы сакратар ЦК КПСС успамінаў, як Кім Ір Сэн тэлеграмамі, ды і пры асабістых візітах у Маскву, ўгаворваў Сталіна «прамацаць Паўднёвую Карэю штыком».
Ён пераканаў Сталіна, што народ на поўдні толькі і чакае дапамогі, каб паўстаць супраць антынароднага рэжыму.
Карацей, «Сталін, прыйдзі і выратуй нас».
Кітайскі кіраўнік таварыш Мао Цзэдун пераканаў Сталіна, што амерыканцы не ўмяшаюцца ў канфлікт, і што калі толькі той пажадае Сеул стане лёгкай здабычай Кім Ір Сену (гэта значыць Масквы).
Сталін даў дабро. Але ваенны ўдзел СССР у гэтай авантуры павінна было быць утаёна.
Выключна грамадзянская вайна працоўнага народа, супраць … ну самі разумееце супраць каго — хунты, зграі, імперыялістаў, фашыстаў, карнікаў, редисок.
25 Чэрвеня 1950 сем дывізій Кім Ір Сена пры падтрымцы ста пяцідзесяці савецкіх танкаў Т-34 атакавалі поўдзень, і за чатыры дні ўзялі Сеул.
«Цяпер урад КНДР ажыццяўляе свае паўнамоцтвы ўжо не толькі ў паўночнай частцы нашай рэспублікі, але таксама на ўсёй тэрыторыі Паўднёвай Карэі. У вызваленых раёнах адноўлены сапраўдныя органы народнай улады — народныя камітэты».
Не буду апісваць ход вайны. Пра гэта можна прачытаць у гістарычнай літаратуры, адкрытых крыніцах.
Чары вагаў шматкроць вагаліся то ў адзін, то ў другі бок.
Спынюся на момантах, якія зараз асабліва дарагія ўкраінскаму сэрцу.
Такім чынам, Уладзімір Пуцін, ой, прабачце, Язэп Сталін і міністр замежных спраў Сяргей Лаўроў, яшчэ раз прабачце, Андрэй Вышынскі, загадваюць савецкаму прадстаўніку ў ААН Якаву Маліку (Чуркін 20 стагоддзя), байкатаваць пасяджэння Савета Бяспекі.
Малік, на правах прадстаўніка вялікай дзяржавы, меў права накладваць вета на любую рэзалюцыю ААН, з якой СССР не быў згодны.
Калі ж ён па загадзе зверху пакінуў залу пасяджэнняў, Генеральная Асамблея прыняла рэзалюцыю, якая прызнала мэтазгодным увесці войскі ААН для абароны Рэспублікі Карэі ад міжнароднай агрэсіі.
Так амерыканскія войскі атрымалі права высадзіцца на падпалены паўвостраў пад сцягам ААН.
З вераснёўскага выступу Кім Ір Сена на радыё Пхеньяна:
«Амерыканскія агрэсары спрабуюць прыкрыць свае агрэсіўныя дзеянні сцягам ААН, грунтуючыся на незаконным вырашэнні Савета бяспекі, прынятым без удзелу прадстаўнікоў Савецкага Саюза. Для апраўдання свайго агрэсіўнага нападу на нашу радзіму, узброеныя амерыканскія інтэрвенты называюць наш народ, які падняўся на абарону свабоды, незалежнасці і гонару сваёй радзімы, «агрэсарам» »
Пакуль «апалчэнцы» Кім Ір Сена на савецкіх танках калясілі па Сеулу, савецкая грамадскасць, за адсутнасцю Фэйсбука, галасіла ў прэсе, страчыла «пасты» у «сацыяльных сетках» таго часу ў газэты Весткі, Камсамольскую … Піянерскую …. І проста Праўду.
Газета Весткі 4 ліпеня 1950 года лісты працаўнікоў:
«Мы не хочам вайны. Мы абараняем, і будзем абараняць справу міру — заявіла працаўніца Салаакова — Я прымаю абавязацельства яшчэ лепш працаваць і выпускаць прадукцыю толькі выдатнай якасці, каб сваёй Стаханаўскай цяжкасцю ўмацаваць магутнасьць нашай сацыялістычна радзімы».
Масквіч, лаўрэат Сталінскай прэміі тав. Чуткин:
«Нахабна узброеным умяшаннем ва ўнутраныя справы карэйскага народа амерыканскія імперыялісты паказалі свой сапраўдны твар. Варварскія налёты амерыканскіх самалётаў на мірныя гарады і вёскі, забойства старых і дзяцей — вось пра што мараць і ўжо дзеюць амерыканскія імперыялісты і іх памагатыя».
Якім чынам таварыш Чуткин ў ліпені 1950-га разглядзеў са свайго Чертаново амерыканскія самалёты, дакладна не вядома.
Бо афіцыйна ў вайну ЗША ўступіла праз два месяцы. Верагодна з той жа крыніцы, адкуль сёння жыхары Ханты-Мансійска атрымліваюць палітінфармацыю пра «зверствы ў Широкино» .
- Такім чынам, амерыканцы, распальнікамі вайны, ўступілі ў яе ў верасні 1950.
- Савецкія распальныкі свету — афіцыйна, праз месяц.
- 22 савецкіх лётчыка-знішчальніка атрымалі на вайне ў Карэі звання Герояў СССР.
- Там жа СССР страцілі 335 самалётаў і 200 лётчыкаў.
За тры гады вайна цалкам разбурыла эканамічнае, палітычнае, грамадскае жыццё паўвострава. Скончылася яно імкліва, усяго праз тры месяцы пасля смерці Сталіна.
Поўдзень і Поўнач зажылі сваім уласным жыццём. Да канца 1950-х Кім Ір Сэн расправіўся з іншадумцамі ў Працоўнай партыі. У ліпені 1961 ён наведаў Маскву і Пекін, дзе падпісаў дагаворы аб дружбе, супрацоўніцтве і ўзаемадапамозе. ЗША падпісалі дамову аб узаемнай абароне з Паўднёвай Карэяй яшчэ ў 1954 годзе.
Кім Ір Сен паставіў абсалютны рэкорд — ён аднаасобна кіраваў Паўночнай Карэяй амаль паўстагоддзя. З таго моманту, як у 1945 годзе капітана савецкай арміі Кім Ір Сена савецкія танкі даставілі ў Пхеньян, і да самай смерці ў 1994 годзе.
У прынятай пасля яго смерці канстытуцыі 1997 Кім Ір Сэн названы «вечным прэзідэнтам рэспублікі».
Затым улада перайшла яго сыну Кім Чэн Іру, пасля яго ўнуку Кім Чэн Ыну, які кіруе ў стылі сваіх бацькоў і дагэтуль.
КНДР — самае закрытае і адно з самых бедных дзяржаў свету
КНДР з шырока сеткай канцлагераў, выжывае выключна за кошт гуманітарнай дапамогі (якая ў тым ліку прыходзіць з ЗША, Японіі, Паўднёвай Карэі).
ВУП — 12,3 млрд долларов- № 118 у свеце (ВУП на душу насельніцтва — 583 даляраў).
Якасць жыцця ў шырокай сеткі канцлагераў не паддаецца вымярэнню.
Паўднёвая Карэя за апошнія паўстагоддзя ператварылася ў азіяцкага тыгра, у адну з самых перадавых і інавацыйных дзяржаў планеты, забяспечыўшы сваю пазнавальнасць такімі транснацыянальнымі брэндамі як Samsung, LG, Hyundai, Kia Motors і г.д.
ВУП краіны 1300000000000 даляраў — №15 у свеце. (ВУП на душу насельніцтва — 26,5 тыс. Даляраў — 32 вынік)
Такая рэчаіснасць.
У гісторыі няма і не было прыкладаў, каб пасля «братняга» ўварвання, дапамогі Масквы хоць бы адна краіна ў свеце стала жыць лепш ранейшага.
Жудасная заканамернасць: усе краіны, куды ўваходзіла Масква, следам за ёй цягнецца беднасць, звужэнне грамадзянскіх свабод, кансервацыя адсталасці. У самых запушчаных выпадках гуманітарная катастрофа.
Найноўшыя гісторыі Паўночнай і Паўднёвай Карэі, як зрэшты Заходняй і Усходняй Германіі, Ізраіля і Егіпта, (Венгрыя — 1956, Чэхаславакія — 1968, Польшча — 1981) Малдовы і Прыднястроўя, Харватыі і Сербіі, Грузіі і Абхазіі — гэта ўсё ілюстрацыі да атласу «рускага свету».
Зараз у яго спрабуюць ўклеіць яшчэ тры старонкі — ДНР / ЛНР і Крым.
Думаеце гэты эксперымент стане выключэннем з правілаў?
Паважаны чытач, калі Вы ведаеце выключэнні з гэтага правіла, куды ўвайшла Масква і там стала лепш, або па крайняй меры не горш, не залянуйцеся, напішыце аб гэтым унікальным выпадку ў каментарах.
Я такі прыклад не знайшоў.
У КНДР вирішили створити власний часовий пояс
Реки Северной Кореи
Фотаздымкі дня: 5 кастрычніка 2015 года
